Propaganda neo-naziste është gjetur në një grup privat në rrjetin social Viber kur disa nxënës të një shkolle të mesme të Novi Sadit e kanë shpërndarë hapur, shkruan sot Qendra Kërkimore dhe Analitike e Vojvodinës (VOICE).
Nëna e njërit prej studentëve, identiteti i të cilit është i njohur për redaktorët, tha për VOICE (voice.org.rs) se disa studentë janë “shumë agresivë dhe këmbëngulës në promovimin e ideve të tilla”.
“Po mendoja nëse të lajmëroja shkollën apo të paktën mësuesin e klasës. Megjithatë, nuk mendoj se do të kishte kuptim nëse nuk do të ishte më e organizuar, në kuptimin e bërjes së një lloj seminari apo leksioni mbi temën e historisë, në mënyrë që historia për të të kalojë. Për t’ua bërë më të qartë mesazhin”, tha nëna.
Ajo shtoi se për momentin disa prindër po përpiqen të dalin me përpjekjet e tyre për të gjetur mënyrën më efektive për të luftuar këtë “fazull”.
“Do t’i lëmë edhe pak, për të parë se si do të zhvillohet situata deri në fund të semestrit. Por çfarëdo që të bëjmë, mendoj se duhet të fillojë nga shkolla”, tha ajo.
E ëma shtoi se është e kujdesshme sepse beson se duhet bërë gjithçka “me shumë kujdes”, pasi nxënësit janë në një periudhë të ndjeshme rritjeje, kur është “e lehtë të prodhosh një kundërefekt”.
“Shpresoj që ata fëmijë të kenë ende kohë të dalin prej saj, ata janë ende të vegjël”, tha nëna.
Ekspertja e kulturës Aleksandra Bosniq Gjuriq tha për ZËRIN se që nga viti 2000, shoqëria në Serbi i ka humbur mundësitë për transformim, kryesisht në sistemin arsimor, por edhe në institucionet e kulturës dhe përmbajtjes mediatike.
“Ne lejuam formësimin represiv ideologjiko-nacionalist të realitetit nga vitet nëntëdhjetë të bëhet realiteti ynë përsëri”, tha ajo.
Aleksandra Bosniq Gjuriq vlerësoi se shumë nga ato që ekspozohen të rinjtë dhe fëmijët është “problematike”, “nga historia e rreme që mësojnë në shkolla, përmes modeleve që nuk duhet të jenë, sipas të gjitha llogarive, dhe kriminelëve që festohen si heronj”. .
“Pothuajse gjithçka me të cilën janë të ngopur dhe të ekspozuar krijon një klimë në të cilën të rinjtë do t’i përmbahen organizatave të ekstremit të djathtë, dhunës dhe urrejtjes,” tha ajo.
Aleksandra Bosniq Gjuriq vlerësoi se në Serbi nga fundi i viteve tetëdhjetë të shekullit të 20-të e deri më sot, përmes brezave dhe brezave të qytetarëve, po ndërtohet një opinion publik që “nuk e ka idenë” se çfarë do të thotë në të vërtetë shoqëria demokratike, çfarë dialogu ndërkulturor do të thotë, pse është e rëndësishme, çfarë është e drejtë, çfarë lejohet, çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, ku janë kufijtë që kemi në raport me tjetrin dhe të ndryshmen.
Sipas saj, kujtimet, traumat historike dhe gabimet historike në shoqërinë serbe janë një temë tabu, prandaj edhe “stigmatizohen” njerëzit që guxojnë të flasin për to.
“Këtu ka diçka si një institucion lejues i persekutimit të njerëzve që flasin për gjëra të tilla. Ata marrin menjëherë stigmat e autoshovinistëve, tradhtarëve vendas dhe mercenarëve të huaj. Këtu në të vërtetë ka një vello të asaj heshtjeje të frikshme nga njëra anë, dhe atij modelimi ultra-nacionalist nga ana tjetër”, tha Aleksandra Bosnić Gjuriq.
